Henryka Maria Ostrowska była absolwentką Państwowego Gimnazjum im. B. Chrobrego w Leżajsku, rocznik 1936/37. Razem z nią do szkoły chodził Zbigniew Jan Larendowicz. Rok wyżej (absolwent 1937/38) do gimnazjum chodził Konrad Wasilewski, późniejszy mąż jej koleżanki Wandy Brzyskiej.
 |
| Stefania Ostrowska z córką Henryką ps Henia. Fot. ze zbiorów Juliusza Ulasa Urbańskiego |
Hanka Sowianka posiadała umiejętność podrabiania podpisów, podrabiała dokumenty m. in. fałszywe kenkarty.
Wszyscy członkowie rodziny działali w konspiracji w Leżajsku. Aktywnie działali w NOW również czeladnicy (państwo Ostrowscy prowadzili zakład kominiarski). W 1942 gestapo bezskutecznie usiłowało aresztować rodzinę Ostrowskich. Zagrożeni aresztowaniem zmuszeni byli ukrywać się, trafili do Oddziałów Ojca Jana.
Eugeniusz Ostrowski ps. Zawisza był początkowo kolporterem prasy podziemnej, potem walczył u "Ojca Jana". Poległ podczas akcji na "Liegenschaft" w Groblach.
Matka Stefania Domańska ur. 21 września 1897 zginęła tragicznie 27 grudnia 1943, w miejscowości Graba, lasy janowskie.
Jak wspominała Janina Stankiewicz z d. Feldman:
Podczas II Wojny Światowej zostałam zaprzysiężona do Narodowej Organizacji Wojskowej AK. Uroczystość zaprzysiężenia odbyła się w domu Bielaków w Kuryłówce w obecności Tadeusza Bielaka ps Sęp, Henryki Ostrowskiej ps Maria, Benka Zawadowicza, Stanisława Górala oraz "Czarnego Kazka", którego do końca nie znałam pod prawdziwym nazwiskiem. Po przeszkoleniu w zakresie sanitarnym przez Henrykę Ostrowską przydzielono mi funkcję łączniczki i sanitariuszki. Przybrałam pseudonim "Leszczyna". W tym samym czasie zaprzysiężone zostały jeszcze inne kobiety: kuzynka Albina Ćwikłówna, Albina Skoczylasówna, Janka Oleszkiewiczówna, Zośka Bielakówna, Julka Kuszaj, Janina Czajka i Stefania Łuszczakówna. Janina Oleszkiewiczówna przybrała pseudonim "Olcha", dopiero później zmieniła na "Jaga".
***
***
W październiku 2016 roku otrzymałam list od Pani Marzeny Kochańskiej zawierający informacje o Henryce Ostrowskiej. Czy to ta sama osoba, którą opisuję na blogu? Mam nadzieję, że udam mi się zidentyfikować i potwierdzić tożsamość. Pani Marzena przesłała mi również zdjęcie Henryki.
W październiku 2016 roku otrzymałam list od Pani Marzeny Kochańskiej zawierający informacje o Henryce Ostrowskiej. Czy to ta sama osoba, którą opisuję na blogu? Mam nadzieję, że udam mi się zidentyfikować i potwierdzić tożsamość. Pani Marzena przesłała mi również zdjęcie Henryki.
 |
| Fot. Henryka Ostrowska, 1980 rok, fot. od Marzeny Kochanskiej |
Pozwolę sobie zacytować list:
Witam,
Na swoim blogu przedstawiła Pani sylwetkę Henryki Ostrowskiej, być może tej, którą osobiście znałam i której dużo zawdzięczam.
Henrykę poznałam w Warszawie. Pracowała jako psycholog. W latach 1955-1976 pracowała w nieistniejącym już Liceum Świętego Augustyna w Warszawie. Uczyła geografii, logiki i przyjmowała w szkolnym gabinecie psychologicznym.
Henryka pracowała także w Poradni Psychologicznej przy Szpitalu Bródnowskim i w młodzieżowym telefonie zaufania. Ponadto zajmowała się ludźmi po operacjach kardiologicznych (jako psycholog).
Henryka była głęboko wierząca osobą i cudownym człowiekiem. Mieszkała w Warszawie na ulicy Salezego.
Wiem, że pochodziła z Leżajska i że miała dwóch braci, z których jeden zginął w czasie okupacji. Wiem, że była w partyzantce i po wojnie odszukała córkę swojej nieżyjącej koleżanki z partyzantki i zaopiekowała się nią jak własnym dzieckiem.
Za bohaterstwo wykazane podczas okupacji otrzymała krzyż Virtuti Militari. Informację o tym można znaleźć w książce Jana Józefa Górskiego "Rzecz o liceum świętego Augustyna".
Są tam także zdjęcia Henryki, ale mało wyraźne.
Zmarła chyba w 1980 r. w wieku 61 lat. Jest pochowana na Starych Powązkach.
Pozdrawiam. Marzena Kochańska, Warszawa
****
Literatura:
Stanisław Kisielewicz - Od Leżajska do Łodzi. Łódź. 2007
Dionizy Garbacz - Wołyniak legenda prawdziwa. Stalowa Wola. 2015
