Władysław Kostrzewa (1925-30.05.2015)

Odszedł do Pana Władysław Kostrzewa. Zmarł  30.05.2015 roku. Syn Michała i Anieli ze Stachyrów. Kochający mąż, ojciec, dziadek i teść. 

Urodził się we wrześniu 1925 w Osowie par. Bychawa, przez wiele lat mieszkał i pracował w Bychawie, od kilku lat mieszkał z żoną Leokadią, synem Januszem i synową Ireną w Świdniku. 

Wyrazy współczucia i głębokiego żalu z powodu śmierci Władysława Kostrzewy składam mojemu szwagrowi Januszowi, mojej siostrze Irenie, moim siostrzenicom Magdusi i Sylwii oraz Marianowi, Bożenie i całej Rodzinie pogrążonej w bólu.

'Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci'.                                                                                                  - Wisława Szymborska

***

Michał Kostrzewa i Aniela Stachyra - Genealogia

Ordykowie z Dzikowa i Miechocina

Dostałam niedawno list od Michaliny, która poszukuje przodków o nazwisku Ordyk. 

Do tej pory w swoich poszukiwaniach genealogicznych natknęłam się na różne odmiany nazwiska Ordyczyński. Były to: Ordyka, Ordyczyński, Ordeczyński, Ordoczyński, może więc i Ordyk należy do tej grupy. Najprawdopodobniej wszyscy noszący takie nazwiska mają wspólnych przodków. 

Najliczniejszą grupę Ordyczyńskich i Ordyków napotkałam głównie w Leżajsku, pojedyncze w Rozwadowie i Przeworsku, ale kiedy zaczęłam śledzić Ordyczyńskich spokrewnionych z Pawłem Kukizem, to odnalazłam kilka gniazd w Rawie Ruskiej i Uhnowie oraz we Lwowie. Lwowscy Ordyczyńscy pojawili się we Lwowie później i okazali się ich potomkami. 

O nazwisku Ordyk dowiedziałam się dopiero od Michaliny.

Pozwolę sobie zacytować list wnuczki Tomasza Ordyka:

Moi bliscy od Dziadka Tomasza Ordyk pochodzą z Dzikowa i z Miechocina (to teraz Tarnobrzeg). Tomasz Ordyk był Legionistą. Około 1920 roku wyemigrował z Dzikowa wraz z najbliższą Rodziną tj. żoną i dziećmi: Helena Ludwika, Józef, Irena, Adam (to mój Ojciec) do miejscowości Sulimów woj. Lwowskie, gdzie zakupił majątek dworski. Tomasz miał tam być wójtem w Sulimowie. W Sulimowie urodziły się kolejne dzieci: w 1923 Jan i Stefania (bliźniaki) oraz w 1927 Emilia. Dwóch synów zmarło w wieku 8-9 lat, na jakąś panującą śmiertelną epidemię. W 1929 roku musiał sprzedać majątek za bezcen (decyzję podjął w ciągu jednej nocy) i uchodzić wraz z Rodziną z życiem, ponieważ został ostrzeżony o mających nastąpić mordach na Polakach. Wracając do rodzinnego Dzikowa (Tarnobrzeg) zatrzymał się w Mielcu, gdzie trafiła się okazja zakupu ziemi wraz z domem i zabudowaniami gospodarczymi . I tu w Mielcu się osiedlił, tutaj jest pochowany na Cmentarzu Parafialnym, zmarł w 1941 roku, a Babcia w 1944. Dziadek rzeczywiście był też kupcem,często bywał w Wiedniu, zajmował się trochę polityką, przyjaźnił się z Wincentym Witosem, który gościł u Dziadka w domu. To, tak w największym skrócie opisałam, ale przygotuję dla Ciebie obszerniejszą informację o Rodzinie. Mam wiele danych i metryki. Bardzo się cieszę, że odpisałaś.

Od kilku dni zastanawiam się, co więcej mogłabym napisać o moich przodkach i prawdę powiedziawszy niewiele więcej wiem, od tego co wcześniej napisałam. Próbuję od kilku dni skontaktować się telefonicznie Kościołem Św. Marii Magdaleny w Miechocinie, jednak bezskutecznie. W Miechocinie są przechowywane prawdopodobnie stare metryki urodzeń, natomiast akty ślubne (całe teczki) zostały przekazane do USC w Tarnobrzegu. 

Przeczytałam kilkakrotnie całe Forum Leżajskie, występują tam nazwiska Ordyka, imię Tomasz wielokrotnie. W Miechocinie i w Dzikowie Tomasz też występuje wielokrotnie, Michał i Józef. Jak to wszystko powiązać nie mam pojęcia, za mało mam danych. Dzisiaj na Forum Genealogii Polskiej dowiedziałam się z wpisu Lotii, że jej korzenie zahaczają o Miechocin, że w metryce chrztu z 1830 roku jako chrzestna występuje Katarzyna żona Tomasza Ordyk i Piotr Robutka. O tym, że Piotr Robutka jest ojcem Anny, żony Michała Ordyka wiem z innej metryki. Ślub brali w 1884, ale to chyba nie ten Piotr Robutka, to może być Jego Ojciec lub inny krewny. U mnie występuje w Miechocinie nazwisko Dziedzic, w Leżajsku też. U moich Dziadków w Mielcu mieszkał i kształcił się Ks. dr Stanisław Pycior, daleki krewny. Matka księdza Pyciora, Barbara pochodziła z Dziedziców, zmarła przy Jego porodzie. Ksiądz Pycior, jest bardzo zasłużony dla Kościoła, specjalizował się w prawie kanonicznym, był jednym z nielicznych specjalistów od badania ważności zawartych małżeństw. Piszę o tym dlatego, że nazwiska się powtarzają, co daje mi nadzieję na pokrewieństwo z Ordykami w Leżajsku. Odnośnie Kościoła w Miechocimie, to wiem, że Brat mojej Babci Józefy z Krysów Ordykowej jest fundatorem Ołtarza, z prawej strony Ołtarza ma być tabliczka z taką informacją. Mając taką zasługę mojej Rodziny, może gdy w końcu uda mi się skontaktować osobiście z Kościołem w Miechocimie, udostępnione zostaną mi dane metrykalne. Bardzo na to liczę w przyszłości. Zaraziłam się genealogią i nic na to nie poradzę, to bardzo wciąga. Chcę wiedzieć skąd przybyli moli przodkowie do Miechocina i do Dzikowa. 

Anno gdyby udało się Tobie natrafić na jakiś ślad, bardzo proszę o informację.
Pozdrawiam bardzo ciepło, miło i serdecznie.

Michalina

***

Stanisław Ordyk ps. „Czernik”, (ur. 15 lutego 1917 w Machowie, zm. 11 czerwca 1979 w Zabrzu) – polski działacz ludowy, żołnierz wojny obronnej 1939 r.,  walczył w bitwach nad Narwią i pod Grodnem,  internowany w obozie jeńców wojennych w Birsztanach, dowódca oddziału Batalionów Chłopskich, oficer Wojska Polskiego.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Ordyk 

***

Linki związane z Ordykami:

Ordyk Tomasz - Legioniści polscy  - s. Józefa i Gertrudy ur. w 1878r. w Dzikowie, zmarł w 1941

Tomasz Ordyk - portal genealogiczny Geni

Jan Słomka "Pamiętniki włościanina". Wybuch I wojny światowej, rozdział XI
Genealogia Ordyków z Dzikowa opracowanie Sławomira Stępaka

9 maja - Obchody 70. rocznicy Bitwy pod Kuryłówką

Społeczny Komitet Obchodów - Stowarzyszenie Partyzanci "Ojca Jana" zorganizował w dniu 9 maja 2015 uroczystość poświęconą 70. rocznicy Bitwy pod Kuryłówką. 

Fot.  Rzym-kat kościół filialny św. Mikołaja w Kuryłówce, dawna cerkiew gr-kat. z 1896

W kościele (filialnym) pw. Św. Mikołaja w Kuryłówce o godz. 11:00 odbyła się uroczysta Msza Święta w intencji poległych i zmarłych żołnierzy oraz cywilnych ofiar mieszkańców Kuryłówki. Koncelebrze przewodniczył ks. prałat ppłk Andrzej Surowiec – kapelan Wojska Polskiego.

Na obchody do Kuryłówki zjechało bardzo dużo gości, nawet z odległych stron.

Hufiec ZHP Nisko im. Szarych Szeregów z pocztem sztandarowym, delegacja leżajskich harcerzy - ZHP Hufiec Leżajsk wraz z pocztem sztandarowym Armii Krajowej, grupy rekonstrukcyjne 'Wir' z Biłgoraja i 'Wrzesień 39' z Jastkowic, harcerze ze Stalowej Woli, Młodzież Wszechpolska z Sokołowa Małopolskiego i Kolbuszowej, młodzież z ONR z Podkarpacia, poseł na Sejm RP Mieczysław Golba, poseł Sławomir Zawiślak, Zdzisław Leśko wicestarosta Powiatu Leżajskiego, Andrzej Janas wiceburmistrz Leżajska. Kombatanci żołnierze Armii Krajowej. Uczniowie szkół z Ulanowa, Stalowej Woli, Jastkowic. Byli również mieszkańcy Kuryłówki i Leżajska. Przedstawiciele OSP w Kuryłówce.

Fot. Grupa Rekonstrukcji Historycznej im. por. Konrada Bartoszewskiego ps. Wir z Biłgoraja

W uroczystościach wzięły udział miejscowe władze - pan Tadeusz Halesiak wójt Gminy Kuryłówka, pan Roman Szałajko sekretarz Gminy Kuryłówka. 

Przemarsz pocztów sztandarowych, grup rekonstrukcyjnych oraz harcerzy na teren obiektów OSP w Kuryłówce.

Fot. Aleksandra Jabłonowska z ciotką Marią Marcinowską i Wioletta Gut-Siudak. Maria Marcinowska z d. Krupa jest siostrą Michała Krupy ps. 'Wierzba', siostrą Stefanii Pityńskiej z d. Krupa ps. 'Perełka', ciotką Andrzeja Pityńskiego znanego rzeźbiarza

Fot. od lewej: Damian Kowalewski, Andrzej Ślęzak, Zbigniew Markut, Jerzy Przysiężniak i Mariusz Kowalik

Powitanie przez Jerzego Przysiężniaka i przemówienia okolicznościowe, m. in. Pełnomocnik Ruchu Narodowego Podkarpacie Oskar Kochman.
Został odczytany Apel Pamięci przez pana Damiana Kowalskiego. 
Kombatanci i weterani walk o niepodległość Rzeczpospolitej, mieszkańcy Kuryłówki, żołnierze wojska polskiego, Rodacy - stajemy do apelu w rocznicę zwycięskiej bitwy pod Kuryłówką, aby przywołać pamięć walecznych żołnierzy NOW, którzy do końca walczyli o wolną Polskę
Przywołujemy bohaterów mieszkańców Kuryłówki i okolic, którzy doznali cierpień i krzywd ze strony sowieckiego okupanta. Wzywam żołnierzy AK i NOW, którzy stanęli do walki za Polskę wolną i suwerenną - stańcie do apelu (...)

Fot. od lewej: Władysław Baj, Wioletta Gut-Siudak, Teresa Prasownik dyrektorka szkoły z Ulanowa, ?.

Fot. Anna Ordyczyńska, Władysław Baj i Wioletta Gut-Siudak

Fot. Wioletta Gut-Siudak i Jerzy Przysiężniak - organizator Obchodów

Fot. od lewej: Mariusz Kowalik, ?, Zbigniew Markut - współorganizatorzy Obchodów

Na obchodach w Kuryłówce zameldował się Szwadron 3. Pułku Ułanów Śląskich z Biszczy. Na zdjęciu kapral rez. Piotr Kucharz i Anna Ordyczyńska

Fot. Tadeusz Puchalski, Anna Ordyczyńska i Mariusz Kowalik

Fot. Tadeusz Puchalski

Na gości czekała wojskowa grochówka, a po oficjalnych uroczystościach na terenie OSP w Kuryłówce delegacje udały się na Cmentarz w Kuryłówce i złożyły symboliczne wiązanki kwiatów na grobach poległych partyzantów.

Pani Maria Mirecka-Loryś na cmentarzu w Kuryłówce przy grobie 'Wołyniaka' i Janiny Oleszkiewicz-Przysiężniak 'Jaga' dzieliła się wspomnieniami sprzed 70 lat. 

Fot. Delegacje składające hołd poległym wysłuchały historii ofiar, okoliczności, w jakich zginęli w dniach 6, 8 i 9 maja 1945. Na zdjęciu z lewej krzyż z tabliczką - Stanisław Czapla i jego ojciec Jan Czapla zginęli śmiercią tragiczną, widoczny jest grób Juliana Makary. >> więcej o ofiarach Bitwy pod Kuryłówką

Bitwa pod Kuryłówką 6-8 maja 1945

***

Jesteśmy zmęczeni ale szczęśliwi że mogliśmy być w Kuryłówce na tak pięknej uroczystości, choć mieliśmy do pokonania ponad 300 km ale warto było !!! Poznaliśmy takie wspaniałe osoby jak Pani Maria Mirecka-Loryś czy Pani Maria -siostra Michała Krupy ps "Wierzba".
Odwiedziliśmy groby "Jagi i Wołyniaka" oddając im hołd - powiedział Mariusz Warachim, dziękując Jerzemu Przysiężniakowi i Pani Magdalenie Chojnackiej za zaproszenie do Społecznego Komitetu Obchodów.

***

W skład zespołu Społecznego Komitetu Obchodów 70. rocznicy Bitwy pod Kuryłówką weszły osoby powiązane rodzinnie z żołnierzami podziemia niepodległościowego, historycy, działacze związani z konspiracją i Żołnierzami Wyklętymi w osobach:

 1. Jerzy Przysiężniak- Koordynator
 2. Zbigniew Markut
 3. Dionizy Garbacz
 4. Przemysław Dąbek
 5. Mirosław Majkowski
 6. Mariusz Warachim
 7. Mariusz Kowalik
 8. Stanisław Szymula
 9. Magdalena Chojnacka 
10.Tadeusz Puchalski
11.Jan Rzekęć

***

****

****

Linki powiązane z tematem:

Bitwa pod Kuryłówką 6-8 maja 1945

Obchody 70. rocznicy Bitwy pod Kuryłówką. Konferencja popularno-naukowa

8 maja - kartka z kalendarza

Pojechałam dzisiaj do Kuryłówki na cmentarz w poszukiwaniu grobów ofiar sprzed dokładnie siedemdziesięciu lat. 
Dzisiaj, 8 maja jest rocznica okropnej tragedii, jaka się przydarzyła mieszkańcom wsi. NKWD w odwecie za przegraną bitwę stoczoną 6 maja 1945 roku z oddziałami 'Wołyniaka', 'Radwana', 'Majki' spalili niemal całą wieś. 
Jak powiedział Pan dr hab. Krzysztof Kaczmarski z IPN O/ Rzeszów w podczas konferencji popularnonaukowej dwa dni temu: 
'Bitwa pod Kuryłówką stoczona 6 maja 1945 roku była jedną z największych bitew, jakie żołnierze polskiego podziemia antykomunistycznego stoczyli z Sowietami na ziemiach polskich. Była to bitwa zwycięska! 6 maja 45. - dwa dni przed kapitulacją III Rzeszy niemieckiej, dwa dni przed zakończeniem II wojny światowej w Europie. Ta data wymownie pokazuje, że dla Polaków i Polski koniec II wojny światowej i klęska Niemiec bynajmniej nie oznaczała przywrócenia suwerennego państwa polskiego utraconego we wrześniu 39. w wyniku najazdu najpierw 1 września przez Niemcy, a 17 września przez Sowietów'. Straty były ogromne.
Zginęło wówczas 9 mieszkańców Kuryłówki. 
Karol Kycia, Mikołaj Bielak, Jerzy Buczko, Julian Makara, Jan Czapla, Stanisław Czapla, Franciszek Góral, Michał Kostek, Jan Josse.

O wydarzenia z 6 -8 maja 1945 pisałam we wcześniejszym blogu. Tam umieściłam zdjęcia ich grobów.

>>>Bitwa pod Kuryłówką 6-8 maja 1945

***

Spotkałam na cmentarzu starszą panią, zaczepiłam ją pytając o grób Franciszka Górala, jednego z dziewięciu ofiar sprzed 70 lat. Nie pamiętała, gdzie jest pochowany, ale przy okazji opowiedziała mi swoją historię. Drżącym głosem i ze łzami w oczach.

Nazywa się Maria Borek z Kotulskich. Jej babcia Rogożyńska, była w Ameryce, tam wyszła za mąż, tam urodziła dwoje dzieci. Małżeństwo nie było udane, babcia umarła, a dziadek z dziećmi wrócił do Polski. Trafili do Brzyskiej Woli.

Jedna córka Anna Rogożyńska wyszła za mąż za Franciszka Kotulskiego z Brzyskiej Woli. To mama pani Marii Mieszkali w Kuryłówce na Polskim Końcu blisko rzeki Złota. 

29 czerwca 1944 roku pamiętna bitwa na Kahlówce w Kuryłówce, kiedy to Kałmuki / Mongoły próbowały zlikwidować oddziały partyzanckie. 

Pani Anna i Franciszek Kotulscy mieli troje dzieci: Marię ur. 18 VIII 1931, syna Władysława ur. 12 VIII 1926 i syna Stanisława ur. 18 V 1924.

Wtedy, jak Mongoły walczyły z partyzantami, pani Maria pasła krowy na pastwisku za Tarnawcem. Było dużo osób, które pasły tam krowy. Dwóch Mongołów na koniach wjechało na to pastwisko, dorwali jedną dziewczynę (Zdeb z Kuryłówki), kazali jej się rozbierać, ale kiedy zorientowali się, że ona jest wysoko w ciąży, zostawili ją w spokoju. Pani Maria miała wtedy 13 lat, Mongoły nie czepiali się ani jej, ani innych małych dzieci, które tam pasły krowy. Dali spokój też staremu dziadkowi.

Mongoły - jak opowiadała pani Maria robili w tym czasie łapankę, szukali ludzi na roboty do Niemiec. Mama pani Marii kazała swoim synom się schować, Mongoły przepytywali mamę gdzie ma synów. Ona skłamała, że są w kościele na mszy. Poszli z nią do kościoła, ale dzieci tam nie było. Zabrali mamę do Biłgoraja, a potem do więzienia na Zamek w Zamościu.

Była obława, zabili wtedy Gagosza. W międzyczasie jednego z synów 19-letniego Stanisława Kotulskiego zabrali do również do więzienia do Zamościa. Tam mama wśród grupy mężczyzn wyprowadzonych na spacer rozpoznała swojego syna. Była świadkiem, jak załadowali 50 mężczyzn na ciężarówkę i gdzieś ich wywieźli. Wśród nich był jej syn Staszek. 

Przed pamiętną bitwą partyzantów z NKWD 6 maja 1945 rodzina Kotulskich, jak wszyscy mieszkańcy Kuryłówki została ostrzeżona o planowanych walkach i zdążyła ukryć trochę swojego dobytku m. in zboże, mąkę, ubrania etc. 

8 maja, jak NKWD przyjechało do Kuryłówki pomścić przegraną bitwę, Kotulscy, mimo, że mieszkali na Polskim Końcu też doznali strat. Dom co prawda nie został spalony, ale wszystko co przed bitwą ukryli poza domem zostało spalone. Ktoś rzucił granatami w kryjówkę. To co było w domu uratowało się, ale nie mieli mąki, zboża, ziemniaków.

Pani Maria 9 X 1954 roku wyszła za mąż za Andrzeja Borka (ur. 30 XI 1932) s. Michała Borka i Anieli Ciołek. Brat męża Eugeniusz Borek ożenił się ze Stanisławą Ćwikła (bratanicą mojej babci). 

Obiecałam pani Marii odszukać informacji o zaginionym bracie Stanisławie Kotulskim, który najprawdopodobniej został wywieziony z Zamku w Zamościu i gdzieś rozstrzelany. 

Linki:

29 czerwca 1944 roku pamiętna bitwa na Kahlówce w Kuryłówce

Obchody 70. rocznicy Bitwy pod Kuryłówką. Konferencja popularno-naukowa

6 maja 2015 w sali widowiskowej GOK w Kuryłówce odbyła się  konferencja popularno-naukowa w ramach obchodów 70. rocznicy Bitwy pod Kuryłówką. Obchody pod honorowym patronatem Marszałka Województwa Podkarpackiego zorganizował Instytut Pamięci Narodowej O/Rzeszów i Gminny Ośrodek Kultury w Kuryłówce.

Spośród zaproszonych gości pan Tadeusz Bazan wygłosił referat 'Pogranicze Rzeszowszczyzny i Lubelszczyzny w okresie II wojny światowej', uwzględniając osadnictwo ludności na naszym terenie, etniczny skład ludności. 

Pan dr hab. Krzysztof Kaczmarski z IPN O/ Rzeszów przedstawił 'Przebieg Bitwy pod Kuryłówką'. 

Bitwa pod Kuryłówką stoczona 6 maja 1945 roku była jedną z największych bitew, jakie żołnierze polskiego podziemia antykomunistycznego stoczyli z Sowietami na ziemiach polskich. Była to bitwa zwycięska! 6 maja 45. - dwa dni przed kapitulacją III Rzeszy niemieckiej, dwa dni przed zakończeniem II wojny światowej w Europie. Ta data wymownie pokazuje, że dla Polaków i Polski koniec II wojny światowej i klęska Niemiec bynajmniej nie oznaczała przywrócenia suwerennego państwa polskiego utraconego we wrześniu 39. w wyniku najazdu najpierw 1 września przez Niemcy, a 17 września przez Sowietów. Tak naprawdę zaczęła się nowa sowiecka okupacja.

Fot. dr hab. Krzysztof Kaczmarski IPN Oddział Rzeszów

Pan Tomasz Bereza z IPN O/ Rzeszów przedstawił informacje -  'Represje NKWD'.

(...) Kim byli sprawcy tej zbrodni? Dowodził nimi płk Starycyn. Stał na czele pułku NKWD powołanego 29 kwietnia 1945 roku przez Sierowa. Sowieci liczyli na to, że uda się władzę ludową zaprowadzić przy współpracy Polaków. Powołano nawet wojska wewnętrzne na wzór wojsk NKWD. Okazało się jednak, że żołnierze wojsk wewnętrznych polskich nie chcą walczyć przeciwko Polakom. Najpierw 23 kwietnia dezerteruje cały batalion w Lubaczowie, 3 maja dezerteruje polski batalion wojsk wewnętrznych w Biłgoraju. Sowieci przewidując rozwój sytuacji, tworzą kombinowane oddziały, bardzo mobilne, które mają walczyć z polskim podziemiem, które mają również ścigać polskich dezerterów z Armii Berlinga. Powołany 29 kwietnia 1945 zbiorczy pułk NKWD pod dowództwem płk. Starycyna był bezpośrednio odpowiedzialny za masakrę w Kuryłówce. W skład tego pułku wchodziły bataliony 11 pułku pogranicznego NKWD i 372 pułku strzelców NKWD. Stacjonowali w Biłgoraju. (...)

Zaproszonych gości przywitał wójt Gminy Kuryłówka Tadeusz Halesiak. Na spotkanie do Kuryłówki przybyli m. in. dr hab. Krzysztof Kaczmarski z IPN O/ Rzeszów, Tomasz Bereza z IPN O/ Rzeszów, Artur Brożyniak pracownik IPN w Rzeszowie, Wicemarszałek Województwa Podkarpackiego Wojciech Łuczak, Tadeusz Bazan, Dionizy Garbacz autor licznych książek m. in. 'Wołyniak legenda prawdziwa', 'Żołnierze Wołyniaka', Zbigniew Markut, pani dr Wioletta Gut-Siudak, pan dr Józef Lorenc były dyrektor Technikum Rachunkowości Rolnej w Wysokiej, prezes Wojewódzkiego Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych w Rzeszowie, lek. med. Władysław Wróblewski z Rzeszowa. Antoni Bereziewicz i Bogumił Pempuś przedstawiciele Towarzystwa Miłośników Ziemi Leżajskiej, Roman Federkiewicz z Muzeum Ziemi Leżajskiej. Kombatanci Armii Krajowej, NOW i inne ugrupowania bojowe, wicestarosta Powiatu Leżajskiego Zdzisław Leśko, wójt Gminy Potok Edward Hacia, wójt Gminy Biszczy Zbigniew Pyczko. Radni Gminy Kuryłówka wraz z przewodniczącym Stanisławem Kotulskim. Delegacja Związku Strzeleckiego Zespoły Szkół w Leżajsku. Sekretarz Gminy Kuryłówka Roman Szałajko oraz mieszkańcy Gminy Kuryłówka. 

Fot. Wicemerszałek Województwa Podkarpackiego Wojciech Łuczak

Fot. Tadeusz Bazan, Józef Lorenc, Anna Ordyczyńska, dr Wioletta Gut-Siudak, Władysław Baj

Fot. Tomasz Bereza z IPN O/ Rzeszów, dr Józef Lorenc, lek. med. Władysław Wróblewski z Rzeszowa

Fot. dr Wioletta Gut-Siudak i Tomasz Bereza

***

Obchody związane z 70. rocznicą Bitwy pod Kuryłówką rozpoczęły się 3 maja 2015, w dniu 6 maja odbyła się konferencja naukowa, mieliśmy okazję oglądnąć film 'Kwatera Ł - kwatera na Łączce'. 

Miejsce, w którym od połowy 1948 chowane były potajemnie ciała więźniów Więzienia mokotowskiego na tzw. "łączce" znajdowało się na Cmentarzu Cywilnym – Powązki, graniczącym wspólnym murem z dawnym Cmentarzem Wojskowym. Na miejscu tym urządzono kompostownię, potem śmietnik, a w 1964 roku włączono je do sąsiadującego Cmentarza Wojskowego nadając obu częściom – cywilnej i wojskowej nazwę: Cmentarz Komunalny – Powązki 

>>> więcej http://pl.wikipedia.org/wiki/Kwatera_na_%C5%81%C4%85czce

***

9 maja odbędzie się w Kuryłówce kolejna część obchodów związanych z tragicznymi wydarzeniami w ostatnich dniach wojny, jakie wydarzyły się w Kuryłówce. 

Program obchodów:

1.Uroczysta Msza Święta w kościele (filialnym) pw. Św. Mikołaja w Kuryłówce- godz. 11:00 -w intencji poległych i zmarłych żołnierzy oraz cywilnych ofiar mieszkańców Kuryłówki.
Koncelebrze przewodniczy ks. prałat ppłk Andrzej Surowiec – kapelan Wojska Polskiego.
2.Przemarsz pocztów sztandarowych, formacji wojskowych, grup rekonstrukcyjnych oraz harcerzy na teren obiektów OSP w Kuryłówce.
3.Powitanie i przemówienia okolicznościowe
4. Apel poległych z udziałem kompanii honorowej i pocztu sztandarowego 3 Batalionu Inżynieryjnego w Nisku.
5. Złożenie wieńców na grobach poległych partyzantów-Cmentarz w Tarnawcu (Delegacje)
6. Zakończenie
7. Poczęstunek – wojskowa zupa grochowa i herbata
Przedsięwzięcie zostało objęte oficjalnym patronatem ze strony Parlamentarnego Zespołu Tradycji i Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
przy Sejmie Rzeczpospolitej Polski.

****

****

Linki:

Bitwa pod Kuryłówką 6-8 maja 1945
https://www.facebook.com/events/1586471711601064/
9 maja - Obchody 70. rocznicy Bitwy pod Kuryłówką

8 maja - kartka z kalendarza
71. rocznica Bitwy pod Kuryłówką 
72. Rocznica Bitwy pod Kuryłówką. Obchody 7.05.2017
73. rocznica Bitwy pod Kuryłówką. Uroczystości 6 maja 2018
Ludzie bezdomni. 8 maja 1945. Kuryłówka (2019)