Strony

piątek, 28 września 2012

Jan Krach Królem Kurkowym we Lwowie

Nie ruszyłabym z genealogią do przodu, gdyby nie Internet i jego użytkownicy - internauci z pasją. Od Bartosza Blaschke dostałam kolejną dawkę informacji o jego przodkach - o rodzinie Krachów, dzięki czemu, wspólnymi siłami udało nam się zweryfikować jedną z gałęzi Krachów wywodzących się z Dornbach. Nie tak dawno o potomkach Johana Kracha i Valburgii Beigert pisałam w blogu.

Jednym z dzieci Johana i Valburgii był Jan Krach zam w Dornbach 31. Ur 19 listopada 1819 r. Pierwszą żoną Jana Kracha była Apolonia Wagner, a drugą Marianna Meder. 
zobacz też metryki na AP Przemyśl - Ostrowiec dek Lubaczów:
Jan Krach s. Jana i Valburgii Beigert w wieku 29 lat poślubił Marię Meder (lat 18 1/2) c. Wilhelma i Katarzyny Presch.
http://www.skany.przemysl.ap.gov.pl/show.php?zesp=153&cd=0&ser=6&syg=137 Fot. 6
Jak pisałam w blogu, Marianna Meder ur 1830 Ostrowcu obw. (cyrkuł) żółkiewski, par. Lubaczów, zam Dornbach. Była córką Wilhelma Medera i Katarzyny Presch, jako wdowa po Janie Hausnerze s. Johana i Valburgii Beigert poślubiła 23 lutego 1857r Adama Fischera 33 letniego ur w Eger s. Antoniego Fischera i Teresy Zeher. 




Okazuje się, że ów Jan Krach i Marianna Meder to rodzice, prapradziadka Bartka, też noszącego imię Jan. O tym prapradziadku Janie Bartek przekazał mi wcześniej dużo informacji. Jan Krach był architektem budowniczym we Lwowie. Wraz z żoną Wilhelminą z Millich mieszkał we Lwowie przy ul. Kordeckiego 9. 
Pisałam obszerniej na stronie Poszukiwanie przodków Milli . Urodził się 20 października 1849 roku. Przeszukałam Spis pierwszych mieszkańców Dornbach, odnalazłam rodzinę Krachów. Mieszkali pod numerem 31. Wśród dzieci był Jan ur. 20 X 1849r. szczepiony p/ospie w 1850r.

Jan Krach (20 X 1849 - 5 VI 1903)
Jan Krach należał do Mieszczańskiego Towarzystwa Strzeleckiego we Lwowie, które, jak podaje Wikipedia, w 1844 r. otrzymało w darze od cesarzowej austriackiej szarfę do swego sztandaru. Jan był lwowskim królem kurkowym Bractwa Kurkowego, o czym świadczy fotografia wykonana w 1900 roku w zakładzie fotograficznym J. Popiela. 

Jan Krach zam. Kopernika 37 we Lwowie, s. Jana i Marianny Meder w wieku 37 lat, już jako wdowiec po Elżbiecie Dick poślubił 14 sierpnia 1886 Wilhelminę Milly c. Jana i Tekli Borszowskiej. Wilhelmina miała 25 5/12 lat. Ślub odbył się w kościele św. Anny we Lwowie. Świadkami byli: Władysław Zawirski i Jakub Koch.

25 czerwca 1887r ur. się Alfred Władysław Krach s. Jana Kracha i Wilhelminy z Millich. Został ochrzczony 24 lipca 1887r w par. św. Anny we Lwowie. Chrzestni: Zawirski Władysław, Julia Zawirska żona.

***

Wilhelmina Maria Krach c. Jana Kracha i Wilchelminy Milli ur się 28 XI 1888, zam. Lwów ul. Bema 18.

Córka Jana Kracha i Wilhelminy Milly to Janina Małgorzata Krach ur. 1892, zam we Lwowie ul. Kordeckiego 9. W wieku 22 lat wyszła za mąż 14 kwietnia 1914 we Lwowie za 26 1/2 letniego lwowskiego artystę dramatycznego Klemensa Adama Zawadzkiego syna Jakuba Bronisława i Herminy Schetner. Ślub odbył się w Kościele św. Anny we Lwowie - Metryka AGAD
Klemens Adam Zawadzki mieszkał przy ul. Dekerta 4. Występował w teatrach prowincjonalnych, m. in. w 1911 w Lublinie. W czasie I wojny światowe służył w Legionach Polskich. Zm. 7 VI 1916 w Przemyślu.
***
Jan Krach zmarł 5 czerwca 1903r we Lwowie, został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim w Rodzinnym Grobowcu Krachów. 
Kurier Lwowski z 7 czerwca 1903 donosi o tragicznej śmierci Jana Kracha, budowniczego, radnego miasta Lwowa, który zmarł w piątek 5 czerwca 1903 roku.



Dzięki Bartkowi mogłam podpiąć Jana Kracha i Wilhelminę Milli figurujących w mojej tablicy pokrewieństw, sytuując ich, jako potomstwo Johana Kracha i Marianny Meder.
Wnuczką Johana Kracha i Marianny Meder była Kazimiera Krach, o której pisałam w blogu Spacerkiem po Krakowie Prof. Ludwik Rydygier 

niedziela, 9 września 2012

Jubileusz 200-lecia Parafii Tarnawiec

W 1812 roku erygowano Kościół Parafialny w Tarnawcu. Pierwszy kościół istniał już w XVIII w., administrowali go Bożogrobcy z leżajskiej Fary. Wraz z przybyciem kolonistów niemieckich w ramach kolonizacji józefińskiej do wsi Dornbach kościół został rozbudowany, a pierwszym proboszczem został ks. Leopold Lewicki. W księgach parafialnych figurują jeszcze księża: Honoriusz Stankiewicz, Aleksander Bilski, Stanisław Skorupka, Teodor Rhein, Antoni Cielenkiewicz.
Ostatecznie budowę ukończono w 1841 roku. 
Kolejnym proboszczem, przez 30 lat był ks. Franciszek Staruszkiewicz (1868-1898). Kolejno w latach 1899-1911 ks. Julian Krzyżanowski, w latach 1911-1944 ks. Ignacy Łaskawski, a następnie ks. Kazimierz Węgłowski, który zarządzał kościołem parafialnym w okresie 1944-1963.
zobacz więcej Historia Parafii Tarnawiec
W tarnawieckiej parafii byli chrzczeni, brali śluby moi przodkowie z dziada pradziada od wielu pokoleń. Chodzili na religię, byli bierzmowani w tut. kościele. Tutaj na cmentarzu parafialnym w Kuryłówce spoczywają moi prapraprzodkowie, o czym świadczą zapisy w księgach kościelnych. 

 Z okazji 200-lecia w Kościele pw św. Józefa w Kuryłówce została odprawiona jubileuszowa msza święta, którą celebrował ks. abp. Józef Michalik. Udział wzięli również byli proboszczowie parafii - ks. Antoni Bukała, ks. Ryszard Królicki i ks. Franciszek Goch. Byli też dotychczasowi wikariusze i księża dekanatu.




Serdeczne gratulacje i podziękowania za zorganizowanie tej jubileuszowej uroczystości z okazji 200-lecia parafii Tarnawiec należą się proboszczowi ks. Piotrowi Babijczukowi i ks. wikaremu Bartłomiejowi Brodziakowi.

**



poniedziałek, 3 września 2012

Skąd pochodzą Ordyczyńscy

Nie znając historii rodziny trudno określić jednoznacznie pochodzenie nazwiska - tak napisała mi przed laty pani Prof. dr hab. Aleksandra Cieślikowa z Zakładu Onomastyki w Krakowie, kiedy poprosiłam ją o etymologię nazwiska Ordyczyński
Jednocześnie pani profesor napisała mi:
Szanowna Pani!
Większość starych nazwisk na –ski pochodzi od nazw miejscowości i oznaczała właścicieli (lub mieszkańców) danego miejsca (Iwanowski – z Iwanowic, Morawieński - z Morawian, itd). Później na ich wzór tworzono nazwiska na –ski od różnych podstaw.
Istniała rodzina szlachecka na Polesiu ( w dawnym pow. pińskim) o nazwisku Orda i Ordycz herbu Ostoja, znana od XVI wieku. Od tej podstawy może utworzono nazwisko Ordyczyński. Np. wyraz orda, horda, oznaczający w języku polski ‘plemię, szczep Tatarów; tatarskie wojsko, hufce’ pochodzi od tureckiego ordu ’obóz’.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (t. XVb,80) podaje, że dawna nazwa Kitajgrodu (miasteczka w pow. lipowieckim w dawnej gub. kijowskiej) brzmiała Ordyczów albo Ordyczowka, nazwy te miały pochodzić od dzierżawczyni  Anny Ordyczowej.
Nazwisko to mogło także pochodzić od nazwiska Hordycz, występującego już w XV wieku (Ignacy Hordycz, mieszczanin z Krosna z r.1467). nazwisko to wywodzone jest od greckiego imienia Gordios, ros. Gordij, ukr. Hordij. Podstawą mógł być też ukraiński przymiotnik hordyj ‘wyniosły, dumny’.


Z rodzinnych przekazów wynika, że Ordyczyńscy pochodzili z Kresów (Chmielnicki nad Dniestrem). 
Legenda rodzinna leżajskich Ordyczyńskich mówi, że byli rajtarami, którzy za uratowanie życia królowi Janowi Sobieskiemu podczas odsieczy wiedeńskiej dostali ziemię w Leżajsku i jakieś tytuły. Złoty sygnet z herbem przekazywany miał być najstarszemu wnukowi. Tę legendę przekazała mi moja szwagierka Krystyna Kiersnowska z Ordyczyńskich. Nie bardzo wierzyłam w jej prawdomówność, ale taką samą historię o Sobieskim i o złotym sygnecie z herbem opowiedział mi pan Zbigniew Larendowicz. On twierdzi, że sygnet miał być przekazywany pierwszemu wnukowi. Aktualnie jego brat mieszkający w Kanadzie jest w posiadaniu tego rodowego sygnetu. 
Podczas rozmowy z Mieczysławem Larendowiczem z Krakowa - synem Zbigniewa Larendowicza dowiedziałam się, że że to on jest szczęśliwym posiadaczem tego legendarnego sygnetu, tyle, że nie jest on złoty, ale srebrny i z inicjałami JL. Otrzymali sygnet Larendowiczowie z Sieniawy. A w Kanadzie, owszem mają podobny sygnet, istotnie złoty, ale to nie jest oryginał, tylko kopia, wykonana na zamówienie brata Zbigniewa Larendowicza.
Kłopot w tym, że pan Mieczysław nie ma wnuka i w związku z tym będzie problem z przekazaniem sygnetu zgodnie z tradycją. 
Nie może więc być mowy o tym samym sygnecie, a należącym do Ordyczyńskich. Podobno Ordyczyńscy dostali ziemię na Żmuliskach w Leżajsku i to na Żmuliskach wybudowali drewniany dom, okazały niczym dworek. Na tym placu obecnie mieszkają Piątkowscy. Są potomkami Gdulów. 
Podobną historię potwierdził ŚP Jerzy Gdula syn profesora Stanisława.
Historia przekazana przez Wojtka Ordyczyńskiego , który pamięta opowieści dziadka Stanisława, że podobno uciekli przed Kozakami mordującymi mieszkańców okolicznych wiosek. Jedną z Ordyczyńskich podobno odnaleziono gdzieś w Jugosławii. Poszukiwano ją przez Czerwony Krzyż,  Ale nie mam wiedzy na ten temat. 
Pierwsi Ordyczyńscy w Leżajsku wybudowali drewniany dworek na Zmuliskach. W księgach zapisane Przedmieście Jarosławskie, dzisiaj jest to ulica w Leżajsku. Obecnie na tym miejscu mieszka rodzina Piątkowskich, której przodkowie nosili nazwisko i Ordyczyński i Gdula.
W leżajskich księgach Liber Mortui z 1795 roku podają, że Kacper Ordyka zmarł 28 stycznia 1795 (lat 78), ur się ok. 1717r (wg daty zgonu). Leżajsk, nr d. 92. To najstarszy przodek Ordyczyńskich mieszkający w Leżajsku. 10 lat młodszy był Jan Ordyka. O Janie więcej jest informacji. Walenty Ordyczyński występuje w Inwentarzu Starostwa leżajskiego z 1759 r., jako  cechmistrz sukienniczy zam. na Przedmieściu Jarosławskim. Przypuszczalnie urodził się ok 1710r.
Kim byli dla siebie Kacper, Walenty i Jan? Może bracia?
Sporo żyło Ordyczyńskich w Leżajsku w XVIII i XIX wieku. Chyba więcej, niż obecnie żyje ich w całej Polsce. Naliczyłam ok. 30 osób noszących nazwisko Ordyczyńskich w dzisiejszych czasach.
   Dziś w Polsce wg danych wyświetlanych na http://moikrewni.pl żyje 15 osób noszących nazwisko Ordyczyński.


  1. Leżajsk (9)
  2. m. Kielce (2)
  3. m. Chełm (2)
  4. Krasnystaw (1)
  5. m. Wrocław (1)
W rzeczywistości statystyka na 2015 przedstawia się nieco inaczej: Łącznie 22 osoby

Leżajsk (11)- Ordyczyński Anna, Jerzy, Tomasz (mieszka i pracuje w Krakowie, zameldowany na stałe w Leżajsku), Marek, Renata, Aleksander, Maciej, Anna Maria, Izabela, Andrzej, Grażyna

Kielce - (1) Ordyczyński Cezary
Chełm - (1) Ordyczyński Piotr, 
Krasnystaw - (1) Ordyczyński Wojciech
Kraków - (5) Ordyczyński Mariusz, Urszula, Nicole, Agnieszka, Tomasz
Tarnów - (4) Ordyczyński Mateusz, Kacper, Sławomir

Dane z 1978 roku: 23 osoby - w b. woj.: chełmskim:6, kieleckim:2, lubelskim:3, rzeszowskim:10 i zamojskim:2.
Rozmieszczenie osób w Polsce noszących nazwisko Ordyczyński.

***

Podobnych informacji o swojej Prababci Dominice Ordyczyńskiej poszukuje Paweł Kukiz. Jego prababcia Dominika Ordyczyńska była żoną Pawła Kukiza ur 1843r -zm. 1906r.,  burmistrza w Uhnowie k/ Rawy Ruskiej i radnego w latach 1893-97. Zmarła w Uhnowie w 1917 roku. Rodowe nazwisko matki Dominiki to Hrobot. Była greko-katoliczką, a więc najprawdopodobniej pochodziła z małżeństwa polsko-ukraińskiego gdyż w tamtych czasach na Kresach było regułą, iż chłopcy z takich małżeństw modlą się w kościołach rzymsko-katolickich, a dziewczynki w cerkwi :-). Co do tego, że nazwisko Ordyczyński jest nazwiskiem polskim nie ma wątpliwości.  
zobacz bloga Tadeusz Kukiz, jest tam link do filmu, w którym Tadeusz Kukiz opowiada o swoich poszukiwaniach genealogicznych 
***
Ostatnio otrzymałam informacje od pana z Lubaczowa szukającego swojej rodziny pochodzącej z Żółkwi. Jego dziadek Piotr Ordon przyjaźnił się z Adamem Ordyczyńskim, zarządcą Żółkwi lub zarządcą Czeremuszny pod Żółkwią. 
***
Natomiast znalazłam w Internecie na stronach Ellisisland informacje z manifestu okręgowego:

Les lub Fes Ordyczyński lat 45 (Austrian, Rutenian - płynął z Uhnowa 15 lutego 1905 roku statkiem Finland oraz statkiem Georgia 30 marca 1906 roku. Nie umiał czytać i pisać. 
***
Ordyczyńscy z Rawy Ruskiej
AGAD Księgi metrykalne Par. Lwów - parafia św. Andrzeja (Bernardynów) sygn 781, oraz Rawa Ruska sygn 1159, 1160
Franciszek Ordyczyński ur 8 I 1836 w Rawie Ruskiej cyrkuł Żółkiew ( AGAD Rawa Ruska 1160 fot. 26); s. Antoniego i Weroniki Dziędzielewicz c. Jana, poślubił 3 VI 1866r w wieku 30 lat Karolinę Kwiatkowską c. Antoniego i Apolonii. Ślub odbył się we Lwowie - parafia św. Andrzeja (Bernardynów) sygn 781 fot. 35
Ten sam Franciszek Ordyczyński figuruje w Par. Lwów - parafia św. Mikołaja, dek. Lwów, sygn 839. Zapis dot. ślubu z tą samą Karolinę Kwiatkowską c. Antoniego i Apolonii http://agadd.home.net.pl/metrykalia/301/sygn.%20839/pages/PL_1_301_839_0021.htm