Strony

sobota, 14 stycznia 2012

Blog Roku 2011. VII Edycja Konkursu


Mój blog ‘W poszukiwaniu korzeni. Zapiski genealogiczne’ został zaakceptowany do konkursu Blog Roku 2011 w kategorii Moje zainteresowania i pasje.
Aktualnie trwa  nominowanie blogów do oceny przez Kapitułę Konkursu i wybór Bloga Blogerów. Konkurencja jest duża, zgłoszono 3606 blogów.
Jeśli uważasz, że mój blog zasługuje na wyróżnienie i ocenę przez Jury, proszę zagłosuj, wysyłając SMS na numer 7122, w treści podając H00743
Uwaga! W numerze bloga znak 0, to cyfra zero. Pamiętaj, aby nie wstawiać w SMS spacji!
Koszt SMS to 1,23 zł brutto.
Dochód z SMS'ów zostanie przekazany na turnusy rehabilitacyjne dla osób niepełnosprawnych.
Głosowanie trwa do 19.01.2011. 
Dziękuję za każdy głos!

sobota, 7 stycznia 2012

Niedokończona biografia Jana Kazimierza Suchorzewskiego

Nekropolie stanowią ważne źródło zdobywania informacji genealogicznych. Staram się fotografować groby i tablice nagrobne na cmentarzach, gdzie tylko jestem, niezależnie, czy jest to grób mojej rodziny, czy zupełnie obcy. 
Na cmentarzu w Leżajsku odnalazłam zapomniany grób Jana Kazimierza Suchorzewskiego. 
Major Wojsk Polskich, jeniec obozu koncentracyjnego w Murnau. Przeżył 2 wojny światowe, zmarł 13 października 1965 roku.  Lat 70.
Kim był tajemniczy Jan Kazimierz Suchorzewski? Dlaczego nikt nie opiekuje się jego grobem? Dlaczego na jego grobie w Święto Zmarłych nie palą się znicze? Nie ma rodziny? Zapomniany bohater.
Zainteresowałam się w obawie, że administracja Cmentarza Komunalnego w myśl prawa, które obliguje likwidację grobu nie opłacanego raz na 20 lat wkrótce może zlikwidować grób bohatera, który walczył za Ojczyznę. 
Przeglądnęłam witryny internetowe. Na stronie Polskiego Komitetu Olimpijskiego odnalazłam niedokończony biogram osoby pasujący do osoby Jana Kazimierza pochowanego w Leżajsku. 
Możemy tam przeczytać:
„Jan Kazimierz Suchorzewski - Kpt. sł. st. Wojska Polskiego, świetny strzelec z Korpusu Ochrony Pogranicza. Urodzony 14 stycznia 1895 w m. Goworowo k. Ostrołęki na Ziemi Łomżyńskiej w rodzinie Jana Karola Bronisława i Apolonii Piotrowskiej, absolwent Wyższej Szkoły Technicznej H. Wawelberga. Legionista. Od 1918 w Wojsku Polskim (35 pp. w Zamościu), przeszedł całą kampanię wojenną (1918-1920), dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Od 1922 w Grudziądzu, przeniesiony do 71 pp. w Ostrów - Komorowie, a od 1924 w I Baonie KOP. Zasłużony oficer (kpt.) mający wybitne osiągnięcia w ochronie granic państwa. Niezwykle aktywny na polu sportowym. Wybitny strzelec.

Nie udało się ustalić dalszych losów kapitana KOP”.
Czy możliwe, aby te dwa niedokończone biogramy pasowały do tej samej osoby.  
Odwiedziłam więc Urząd Miasta w Leżajsku. W Księdze zgonów USC odszukałam dane zmarłego. Jan Kazimierz Suchorzewski urodził się 14 stycznia 1895 roku w Goworowie koło Ostrołęki, zmarł 13 października 1965 roku. Syna Jana i Apolonii Piotrowskiej. Żona Maria z Niesiołowskich. W Leżajsku mieszkał na ul. Tomasza Michałka 30.
Dalsze poszukiwania pozwoliły mi ustalić, że mój bohater to dwukrotny mistrz Polski w strzelaniu z pistoletu dowolnego do sylwetek (1934, 1935), brązowy medalista MP w strzelaniu z pistoletu wojskowego na 20 m (1937). Służył w 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu.
W jakich okolicznościach trafił do Leżajska? Przed wojną nie było w Leżajsku Suchorzewskich. Musiał przyjechać już po wojnie. Podobno miał brata, który jako felczer pracował w Sarzynie. Jednak nikt z wypytywanych osób nie przypomina sobie takiego felczera pracującego w tamtych czasach w Sarzynie. 
Historię opisałam na Kontakcie TVN. 
Kilka dni temu dostałam wiadomość o p. Jana Janusza Mecha z Ostrołęki. To on, na prośbę Henryka Kurzyńskiego pomagał ustalać informacje do biogramu Suchorzewskiego, jako olimpijczyka.  
Dotychczasowe dane o Janie Kazimierzu Suchorzewskim, jakie przedstawia Polski Komitet Olimpijski kończyły się na latach trzydziestych i pochodziły z akt osobowych Centralnego Archiwum Wojskowego w Rembertowie k. Warszawy.
Pan Jan Mech przekazał mi również, że Suchorzewski zawarł ślub  z Marią Barbarą z Niesiołowskich w Krakowie 1930 roku.
Tak więc, dwie biografie, obydwie niedokończone, ale jedna osoba! I tylko bliskich krewnych nadal nie ma. Mam nadzieję, że to nie koniec historii.